ضوابط طراحي در بافت هاي تاريخي

ضوابط طراحي در بافت هاي تاريخي

ضوابط طراحي در بافت هاي تاريخي

چكيده

يكي از مشكلات شهرهاي ما ، توسعه ناهمگون و نامتعادل آنهاست . عدم توجه به گذشته ، شامل محيط تاريخي، طبيعي بافت ها و بناها به لحاظ مسائل مختلف ، اعم از بافت جمعيتي و فرهنگي و كالبد مابه ازاي آن و هماهنگي توسعه جديد با بافت قديمي يا ساخته شده اطراف، علاوه بر ناهمگوني و ايجاد هرج و مرج در سيماي شهري، و از بين رفتن تدريجي هویت شهرها، و عدم تطابق فرهنگي، تبعات ديگري نيز به دنبال خواهد داشت ، چراكه معماري سنّتي و بومي هر محل، در يك تداوم تاريخي و در راستاي يك سياست مبتني بر استمرار به تدريج و در طول ساليان متمادي با طبيعت و محيط اطراف شكل گرفته است. طيف اين مقوله مي تواند جنبه هاي گوناگون فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي را در بر داشته باشد. توجه كافي به توسعه پايدار شهرهاي كشور ، لزوماً نگاه به گذشته را پررنگ تر خواهد كرد . اين نوشته برآن اس ت تا ضمن بررسي منشورها، بيانيه ها و اصول جهاني مطرح شده در حوزه طراحي در بافت ها ي تاريخي، به چگونگي طراحي معماري در اين محدوده ها بپ ردازد، ضمن اينكه رعايت اصالت و يكپارچگي موجود در آنها را به عنوان يك اصل خدشه ناپذير مي پندارد. لذا پس از مطالعه معيارهاي مط رح شده از سوي نظريه پردازان اين امر، دستيابي به اصولي دربارة طراحي معماري در كنار بافتهاي قديمي را ميسر گرداند. اين امر ، طيف وسيعي از مداخلات مرمتي و حفاظتي و ساخت و سازهاي جديد در مجاورت و يا درون اين بافت ها را شامل مي شود. در اين مقاله ، با تنظيم جدولي م بتني بر اصول كلّ ي طراحي معماري و مداخلات مرمتي در بافت هاي تاريخي ، به تطبيق ضوابط و دستورالعمل هاي بين المللي مرتبط با آنها با رويكرد بومي سازي پرداخته شد.

منبع: نشريه شهر و معماري بومي

رمز فایل:  www.online-architect.ir